znajomy II
znany, blizki
Chciał uciec, gdy ode drzwi zaszła mu osoba - Szczęściem znajoma! (I) Za mą pomocą znajdzie wstęp w najpierwsze domy, A kiedy będzie ważnym osobom znajomy, Dostanie urząd, order (III) Sztuka rzucania nożów, straszna w ręcznej bitwie, Już była zaniechana podówczas na Litwie, Znajoma tylko starym (V) Jest - rzekł porucznik - kilku innych rodem z Litwy, Jeden żołnierz znajomy pod imieniem Brzytwy (XII) Jak każdy kątek ziemi był znajomy Aż po granicę, po sąsiadów domy! (Epilog)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Stosunki społeczne ↔ Komunikacja interpersonalna